تاریخچه ومعرفی رشته بهداشت عمومی

انسان در گذر زمان با بدست آوردن تجارب مختلف در متن تمدن‌های گوناگون بشری به تدریج به سوی چگونگی تأمین «سلامت» و کنترل بیماری‌ها گرایش پیدا نموده است.

دست آوردهای بشری در دوره انقلاب صنعتی در مواجهه با پیدایش مسائل جدیدی از قبیل: شیوع بیماریها، بروز اپیدمی‌های مختلف، پیدایش مسائل مربوط به محیط زیست و محیط کار، مهاجرت‌ها، مسائل جمعیتی و مسائل مربوط به بهداشت روان روز به روز شفاف‌تر شد و در نهایت به تدریج حیطه «پزشکی پیشگیری» از حیطه پزشکی مبتنی بر درمان استقلال بیشتری یافت. پزشکی پیشگیری در مسیر تکاملی خود با عنوان کلی بهداشت عمومی در حیطه‌های «کنترل بیماریها»، «مهندسی اجتماعی» و نهایتاً «بهداشت برای همه» تکامل یافت.

ستاد انقلاب فرهنگی در جلسه مورخ 27/11/61 براساس طرح تربیت کارشناس بهداشت عمومی که توسط شاخه بهداشت گروه پزشکی ستاد انقلاب فرهنگی تهیه شده و به تائید آن گروه رسیده بود برنامه آموزشی این دوره را تصویب کرد. سپس در سال 1362 به تصویب مجلس رسید و به دنبال آن پس از ابلاغ به آموزش عالی پذیرش دانشجو انجام گرفت. آخرین بازنگری در سال 1378 انجام شده است.کارشناسی بهداشت عمومی دربرکیرنده مشاغلی است که متصدیان انها انجام کارهای تخصصی و مطالعاتی ،

برنامه ریزی ، اجرا، نظارت و ارزشیابی برنامه های بهداشتی را به منظو ر بالابردن سطح بهداشت جامعه به عهده  دارند .

هدف از دوره کارشناسی بهداشت عمومی ، تربیت افرادی است که بتوانند در مراکز بهداشت شهرستانها مستقر شده تا با

مشاوره با سایر کارشناسان و        رده های بالاتر نیازها و مشکلات بهداشت عمومی منطقه تحت پوشش را شناسایی و بر

 اساس آن برنامه ریزی های لازم را به عمل آورده و بعلاوه بتوانند نحوه ارائه خدمات بهداشتی در سطوح پایینتر را نظارت نمایند.

 طول متوسط دوره کارشناسی بهداشت عمومی 2 سال و تعداد کل واحدهای  درسی این دوره 70 واحد به شرح زیر است:

دروس عمومی : 11 واحد

دروس پایه  اصلی : 12 واحد

دروس تخصصی:35 واحد

 کارآموزی : 12 واحد